Bölüm müziğimiz: Billie Eilish- Wildflower
Bazı insanlar vardır; ne söylenseler duyulmaz, ne hissetler yok sayılır. Fikirleri kabul görmez, hemen kenara itilir. İşte biz, hep susturulanlardanız. Zincirlerimizi kırıp sesimizi duyurmaya çalışırız, ama öyle bastırılırız ki, o cılız sesimiz bile içimize kaçar.
Bazen bu sessizlikte sadece buluyorum. Önce içimi yakan, yüksek voltajlı bir öfke bedenimi sarıyor. Yaklaşık yirmi dakika boyunca hiçbir şeyi düşünemedim, sadece öfke içinde olur. Ama konuşamam. Çünkü susturuldum. Daha sonra yerlerdeki öfkeye değil, hayal gücünü bırakırm. Ve bu onu artık geçemez. Anlaşılmamak, önemsenmemek, bastırılmak… İçimde bir yara gibi taşırım.
Benim yaşadığım hep daha yoğun, daha derin yaşanır. Bu yüzden kırılan da hep ben unutmayın. Biliyorum, bu sevginin derecesi insanların bana sunduğu sıfır çaba, sıfır ilgi, sıfır yüzünden. Onlar eksik verdikçe, ben fazlası belki de.
Bazen içim o kadar daralıyor ki... kendimden dünyadan soyutlanmış, gözlerim boşluğa dalmış halde buluyorum. Hiçbir olayı unutuyorum çünkü zihnimde dönen ilişkiler, günlük hayatıma yer kalmıyor. Ben içeride savaşıp duruyorken, birileri gelecekte yaşamın tam ortasını darmadağın ediyor. Ve ben, onun defasında sanki gizlicen "Gel, canımı yak" der gibi kollarımı açıyorum. Oysa içerideki susturulmuş ses, “Artık istemiyorum” bile diyemiyor.
Geçen günün bir ilki dizisi. İlk defa, ilişkileri ben kestim. O mesaj yazmak sadece iki saniye sürdü belki ama bana iki gün kaybettirdi. Çünkü bazılarının kişisel gibi kırılgan, duygusal sanıyorum. Ama neden kendime bu kadar yükleniyorum? Neden bu kadar acı çekiyorum? Artık gerçekten yoruldum.
Artık elimde savaşacak bir sebep bile kalmadı…
Bu cümle kısa ama neredeyse tüm yaşam özetleniyor.
İnsanlar, hayatlarında şeyler şeyler için çaba gösteriyor. Biri güzel bir elbise için, diğer hayalini kurduğu bir araba için hazırlanıyor. Sayısız hedef, sayısız istek… 52Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡg07IXVB0tO
Benim tek çabamı biliyor musun? Sevilmek… 52Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡj4JVbuGjE5
“Beni sevsin, orada ol” diye didindim. 52Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ4uOtZsMtnN
Ama ne oldu? 52Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡdNpaxsqzvI
Bir şimşek gibi kafamda çaktı gerçek: yine ortada kala kaldım. 52Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡcuIiTLQScA
Sonra düşündüm…52Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡBlLEJHJYsJ
Ne kadar acımasız bu insanlar. Ne kadar acımasız bu dünya.52Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡNk2bqG0hNt
Aynı şeylerin tamamı geldiğinde, artık başkalarını değil, suçlamaya katılmadım. 52Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡoXH6HYL8ac
"Ben onu bu kadar sevmesem, bu kadar üzülmezdim. 52Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡYjjwJv9crA
Ben ona bu kadar değer vermesem, bana bu kadar rahat kötü söz söyleyemezdi. 52Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡzZXR681Bbj
Ben onu gözümde bu kadar büyütmesem, sadece yokluğunda beni arayan, benimle çığlık atan biri olduğunu anladım..."
Bunlar, içeride biriken hayal kırıklıklarıdır.
Şimdi o insanlar yok. Çünkü onlara öyle büyük bir güç verdim ki, benden kolayca vazgeçebildiler. 52Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡCdSoauczvk
Hayatım boyunca arkamdan gelen, “Nasılsın?” diye içtenlikle soran, düşüncelerimi anlayan çalışan biri olmuyor. Ama ben herkese tam da böyle yaklaştım...
Ve artık bir karar aldım: 52Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡA2uxlOJvqm
Kimse için çabalamayacağım.52Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡcLy1eudzJp
Benimle kalmak isteyen, birlikte arkadaş olmak isteyen, gerçekten bir bağ kurmayı isteyen insanlar biraz çabalasın.
Çünkü bu hayat, bu kadar acıyı taşıyacak kadar uzun değil. Ve ben bu kadar acıyı kaldırabilecek kadar güçlü değilim.
BÖLÜM SONU...
ns216.73.216.223da2
→ Request update
and then Add to home screen.