“Verdiğimiz Kadar Görülmek İsteriz”

Zamanla anlıyorsun ki, herkesin “vermesi” aynı dili konuşmuyor.

Kimi maddi olarak destek olur,

kimi sabırla dinler,

kimi sadece yanında sessizce durur.

Ama içlerinden bazıları sadece kendi verebildiği şekilde verir

— ve ne yazık ki senin neye ihtiyacın olduğunu pek sormaz.

47Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡxtPlBa5PyS

Ve sen bir gün, kendi duygularına dönüp bakarsın.

Kırılmışsındır.

Ama kızgın değilsindir.

Sadece içten içe şu düşünce dolaşır zihninde:

47Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡaWaHAqzmWX

“Ben birini üzmemek için nelerden vazgeçtim,

oysa bir gün bile, ben üzülmeyeyim diye düşünüldüm mü?”

47Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡym2WnxHkIR

İşte burada başlar o ince fark:

Bazı insanlar seni “önemser”,

ama seni “öncelik” yapmaz.

47Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡUgmv0US2cU

Ve o noktada karar verirsin:

47Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡm3XyrRmm37

“Ben, sadece ‘verdiğim’ için değerli değilim.

Ben, olduğum hâlimle de değerliyim.

Ve artık içtenliğimi, içtenlikle karşılık alabileceğim yerlere taşıyacağım.”

47Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡyNbXkLq4sC

Çünkü ilişki dediğin şey, terazisi olan bir bağdır:

47Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡddQpEsy6ND

47Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡOpizU6Rfhd

Sen bu teraziyi uzun süre tek başına taşımaya çalıştın belki de.

Ama artık ağırlığını ölçmeyi öğrendin.

“Gönül, adalet arar.

Ve adalet, bazen bir davete verilen cevapta gizlidir

47Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡBeGIlvyflN

Müzik Önerisi:

Novo Amor – “Repeat Until Death”

47Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡtb3DNym2Gj

47Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡIUsL7LYt3z

ns216.73.216.116da2